Blog Anna: naar de keuring, orkaan Fiona en zelfstandige veulens

Wat is er weer een hoop gebeurd sinds mijn vorige blog! Allereerst natuurlijk de keuring. Daar hebben we vier jaar naar uitgekeken kun je wel zeggen! Vorig jaar op het laatste moment niet doorgegaan, maar dit jaar was het zover. Een maand eerder, in augustus in plaats van september. Dat scheelde wel met de planning. Tijdens een nogal wat drukkere tijd op de boerderij! Maar voor de veulens wel op een mooie leeftijd.

Drie keer in de week trainen voor de keuring

Dat betekende dus trainen afgelopen zomer, met hulp van Hannah, een van mijn studenten. ‘s Morgens om 7 uur beginnen we met de twee driejarige merries. Juniper KCF en Jiselle MF. Jiselle is een Hessel 480 x Jakob 302 en in eigendom van Sheree. Juniper is een Thorben 466 x Tonjes 459, mijn eigen merrie. We longeren ze, werken met ze over balkjes, oefenen overgangen etc. Minstens drie keer in de week. Ook langs de weg draven hoort bij de training. Naast de fiets laten draven durfde ik niet aan, maar dan hadden we ze vast wat beter bij kunnen houden! Ook naar ander terrein traileren om ze te laten wennen. Met de veulens aan het halster stappen en los bij de moeder laten draven. Wiecke fan de Greidpleats (Tsjalle 454 x Maeije 440), mijn zevenjarige fokmerrie, wordt ook getraind. Dit is haar eerste volwassen keuring.

Eindelijk is het zover!

Doordat er nogal wat regen was gevallen in de dagen voor de keuring, werd de keuring binnen gehouden. Dat is niet idiaal, want er is minder ruimte en minder licht. Dit heeft meestal de meeste invloed op veulens, die zijn vaak wat terughoudend in een onbekende binnenbak. Vooral in de draf. Trude (Nane 492) en Uniecke (Matthys 504) lieten zich toch nog goed zien, goed genoeg voor twee nette tweede premies. Mijn eerste eigen fokproducten – Fan Friesian Meadows – op de keuring, best wel bijzonder!

En hoe verging het de merries? Jiselle draaft met nog meer bravoure dan thuis naar het Sterpredikaat, met een tweede premie. Ze neemt tevens het reserve Kampioenschapslint mee. Wiecke draaft met haar geweldige sterke achterbeen naar een welverdiende 3e-premie, met de beste draf-score van de dag. Ze mist het moderne wat. Anders had ze vast het Ster predikaat verdiend. Aan haar beweging lag het in elk geval niet! Juniper zat vol pit en liet door spanning niet echt zien wat ze kan. Een volgende keer beter!
PEI (Prince Edward Island) was goed vertegenwoordigd met zeven van de tien paarden. De dagkampioen, ook van PEI is Stermerrie Jinte G fan ‘e Rydwei. Jinte (Uldrik 457 x Anton 343) is een eerste premie Stermerrie in eigendom van en gereden door Inge, samen getraind, kwam thuis met een hele nette IBOP-score van 77.5 punten en een AA-predicaat! Al met al was het een hele geslaagde keuring. Fijn publiek en een super informatieve beoordelings clinic van jurylid Wil Thijssen. Alle paarden waren goed getraind en werden netjes voorgesteld. Wij zijn onze voorbrengers ook zeer dankbaar, Jorn en Janne, geweldig bedankt! Zonder jullie was het echt nooit gelukt!

Road trip en orkaan

Na de keuring een paar weekjes thuis en toen op vakantie! Een road trip met mijn zus en ouders (fokkers van de Fan de Greidpleats paarden). Van Seattle naar Las Vegas. Een hele belevenis! Het was fijn om andere FHANA leden te ontmoeten en ook Haike 482 even te bezoeken.
In september maakte orkaan Fiona landval op PEI. Dat was me wat! De eerste orkaan ooit op PEI van deze omvang. De paarden op stal gezet. Dat had normaal gesproken vanwege het weer nog niet gehoeven. Hoewel het over het algemeen veiliger is om ze buiten te laten tijdens een orkaan, vooral als de stal niet wind bestendig is, kiezen de meeste mensen hier er toch voor om ze op te stallen in verband met vliegende brokstukken en kapotte omheiningen. En dat was maar goed ook. Want kapotte omheiningen waren er, de paarden hadden zo de wei uit kunnen lopen. Zoveel bomen gesneuveld, naaldbomen en loofbomen. Die stonden immers nog volop in blad. De bladeren zijn gewoon van de bomen afgerukt en op de muren en ramen van gebouwen ‘gepleisterd’. Een vreemd gezicht. Niks geen mooie herfstkleuren, maar een kale boel! Het is naar omstandigheden goed gegaan. Een paar dakplaten zijn er van de stal gewaaid (gelukkig zat er nog oude dakbedekking onder wat wel bleef zitten), een deur en een stukje muur eruit van de jongveestal en ook een raam sneuvelde. Het had veel erger gekund! Er zijn complete coverall (tent) stallen voor melkvee en ook maneges weg gewaaid. Zelfs nu is het bomen opruimen nog steeds in volle gang.

Door de enorme hoeveelheid bomen die omgewaaid zijn kwam PEI voor langere tijd zonder elektriciteit te zitten. Wegen en stroomkabels lagen bedolven. Het leger moest er aan te pas komen. Wij hebben de boerderij tien dagen op de generator moeten draaien. Het heeft bijna 3 weken geduurd voordat iedereen op PEI weer elektriciteit had. De mais, ook allemaal plat gewaaid , hebben we met moeite kunnen oogsten. Gelukkig komt er na de orkaan een hele mooie ‘indian summer’. Dat helpt met opruimen!

Fokken is vooruit kijken en soms ook terug

Wunder en Wiecke zijn voor de zekerheid nog een keer op drachtigheid gecontroleerd. Beide zijn nog drachtig, van Nane 492 en Matthys 504  Dit zijn weer dezelfde combinaties als vorig jaar. Met diepvries sperma koop je meestal meerdere rietjes, vandaar. Ik ben ook heel benieuwd wat er nu van gaat komen. Mijn ouders fokten vroeger ook twee volle zussen. Lisa Ster (Mark 232 x Gerke 220) en Mathilde Ster Preferent (Mark 232 x Gerke 220). Beide van Trude Model Preferent (Gerke 220 x Hylke 186) maar toch heel verschillend! Mathilde, klein en vlug, Lisa groot en stoer.
Als je naar de zes lijnen van Friese hengsten ( D.G. Wiersma) kijkt, dan is de Gerke lijn het minst vertegenwoordigd. Elias 494 zal hiervan de meest bekende zijn, die stamt via vaderskant van Gerke (Age 168) af. Het is dan ook fijn dat er twee afstammelingen van Elias 494 doorgaan naar de tweede bezichtiging. Succes jongens!
Het is goed dat er meer aandacht wordt besteed aan bloedspreiding. Het wordt steeds belangrijker om zoveel mogelijk verscheidenheid in het DNA te blijven bewaren. Het was toen al fijn om met een merrie als Trude te fokken omdat ze qua bloed voering bij bijna elke hengst paste. Als fokker valt het niet mee om overal rekening mee te houden! Van inteelt tot dragerschap (mijn merries zijn vrij, dat helpt) tot verwantschap. En de meer beperkende factoren voor ons, beschikbaarheid en kwaliteit sperma. En zo proberen we de best passende hengst te vinden bij je merrie! Voor nu ben ik heel blij met twee gezonde veulens en goed diepvries sperma, de volgende stap is proberen lager verwant te fokken.

Tijd voor zelfstandigheid

De veulens Trude en Uniecke zijn inmiddels afgespeend. Op bijna 6 maanden leeftijd. Ze aten goed brok en hooi dus ze waren er klaar voor. De moeders ook 😉 Het is fijn dat ze elkaar hebben. Binnenkort komt er vorst en sneeuw. De tijd voor weidegang is voorbij. Ze gaan ‘s avonds op stal en overdag buiten in een paddock. Zo komen ze ook twee keer per dag “ in handen” wat zeker ook niet verkeerd is!